Faktoring jest usługą, dzięki której przedsiębiorca nie musi tygodniami czekać na pieniądze z faktur z odroczonym terminem płatności. Może ona stanowić alternatywę dla kredytu obrotowego, bo nie wymaga wykazywania się zdolnością kredytową. Wyjaśniamy praktyczne aspekty związane z tym dostępnym dla każdej firmy narzędziem, które poprawia jej płynność finansową.
Materiał zewnętrzny
Płynność finansowa to podstawa stabilności każdego przedsiębiorstwa. W oczekiwaniu na uregulowanie przez kontrahentów należności wiele podmiotów zmaga się z zatorami płatniczymi. One nie tylko utrudniają bieżące funkcjonowanie, ale przede wszystkim niekorzystnie wpływają na plany rozwoju firmy.
Nierzetelnych kontrahentów nie da się całkowicie wyeliminować z rzeczywistości gospodarczej. Jednak firma może łatwo osłabić wpływ niesolidnych partnerów biznesowych na swoją sytuację. Jak?
Podstawowe pojęcia związane z faktoringiem
Jednym ze sposobów jest faktoring. Pod tym pojęciem kryje się rodzaj umowy cywilnoprawnej zawieranej przez faktoranta i faktora, która dotyczy sprzedaży-kupna wierzytelności widniejących na fakturach.
Mianem faktoranta określa się przedsiębiorcę wystawiającego faktury swoim klientom biznesowym. Faktorem nazywa się instytucję finansową, która kupuje nieprzeterminowane wierzytelności. Od momentu zawarcia umowy współpracownik faktoranta (podmiotu zbywającego należność) staje się dłużnikiem faktora. Ten w zamian za prawo do wierzytelności przelewa faktorantowi określoną w umowie kwotę.
Wykupem zajmuje się bank lub instytucja spoza tego sektora. W tym ujęciu można mówić o faktoringu bankowym i pozabankowym. Tym drugim zajmuje się m.in. firma Bibby Financial Services.
Faktoring w praktyce
Typowa transakcja handlowa między podmiotami ma dwie strony: przedsiębiorcę (sprzedawcę) oraz kontrahenta (nabywcę). Sprzedawca wystawia fakturę, przekazuje ją nabywcy i czeka na należność z tytułu zawartej transakcji.
W faktoringu pojawia się trzeci podmiot. Jest nim faktor, czyli instytucja finansowa, która kupuje od sprzedawcy wierzytelność. Po wystawieniu faktury przedsiębiorca (faktorant) przekazuje ją faktorowi. Ten wypłaca mu z tego tytułu określoną kwotę. Natomiast kontrahent, czyli nabywca towaru bądź usługi, otrzymuje fakturę już nie od przedsiębiorcy, ale od faktora, i to z nim – a nie ze sprzedającym – się rozlicza. Tak w uproszczeniu działa faktoring.
Dla firmy z niego korzystającej wartością dodaną jest czas. Sprzedający towar lub usługę podmiot gospodarczy otrzymuje pieniądze w ciągu kilku godzin lub dni. Normalnie musiałby na nie czekać 30, 60 czy nawet 120 dni, bo tyle wynoszą typowe terminy płatności faktur.
Komu najbardziej przyda się faktoring?
Usługa faktoringu to dobre rozwiązanie dla firm zmagających się z krótkoterminowym zatorem płatniczym powstałym przy realizacji dużego projektu czy kontraktu. Narzędzie to sprawdzi się również u tych przedsiębiorców, którzy mają chwilowe problemy z płynnością, a nie posiadają zdolności kredytowej.
Usługi faktoringowe są korzystne, gdy:
- przedsiębiorstwo stosuje odroczone długie terminy płatności,
- firma musi uregulować bieżące płatności i chce zabezpieczyć się przed zatorem płatniczym,
- zakład poszukuje alternatywnych źródeł finansowania projektów,
- podmiot gospodarczy chce w nowoczesny sposób zarządzać swoją płynnością finansową.
– Warto podkreślić, że faktoring jest propozycją skierowaną wyłącznie do wielkich przedsiębiorstw. Zator płatniczy w małej firmie może wywołać już jedna niezapłacona faktura. Faktoring jest więc świetnym rozwiązaniem także dla jednoosobowej działalności i freelancerów – wyjaśnia ekspert Bibby Financial Services.
Nie ma również ograniczeń, jeśli chodzi o branżę. Co prawda z faktoringu najczęściej korzystają przedsiębiorstwa budowlane i transportowe, ale jest on korzystny wszędzie tam, gdzie firma inwestuje własne środki i długo czeka na ich zwrot. Tak jest w podmiotach z branży eventowej, agencjach reklamowych, marketingowych, w branży weselnej.
Najpopularniejsze rodzaje faktoringu
O rodzajach faktoringu można mówić w różnych perspektywach i aspektach. Ze względu na ryzyko ponoszone przez strony umowy faktoring dzieli się na:
- Pełny – właściwy, bez regresu
To usługa, w której faktor przejmuje pełną odpowiedzialność za zakupioną wierzytelność. Faktorant po sprzedaniu faktury nie musi martwić się, czy i kiedy kontrahent wywiąże się ze swojej powinności – od tej chwili jest to wyłącznie problem faktora. - Niepełny – niewłaściwy, z regresem
W tym przypadku faktor przelewa faktorantowi (przedsiębiorcy) należność z tytułu faktury, ale nie on odzyskuje pieniądze od dłużnika. To pozostaje zadaniem i zmartwieniem faktoranta. Firma faktoringowa nie kupuje faktury, nie przejmuje wierzytelności. Ten rodzaj usługi bardziej przypomina pożyczkę, którą trzeba oddać w określonym terminie. Instytucja finansowa nie przejmuje ryzyka nieodzyskania należności od kontrahenta. - Mieszany
Łączy cechy dwóch poprzednich form. Faktor przejmuje odpowiedzialność za wierzytelności do określonej w umowie kwoty. Można powiedzieć, że do tej granicy umowa działa jak faktoring pełny, a powyżej zmienia się w faktoring z regresem.
Rodzaje jawności faktoringu
Ze względu na jawność stosowania faktoring dzielimy na:
- Jawny (otwarty)
Najczęściej stosowany. Zasada przejrzystości nakazuje poinformowanie kontrahenta o korzystaniu z usług faktoringu. - Cichy (tajny, ukryty)
Dłużnik nie jest informowany o współpracy z faktoranta (sprzedawcy) z faktorem. Należność spłaca temu pierwszemu. - Półotwarty
O umowie faktoringu kontrahent dowiaduje się dopiero wtedy, gdy otrzyma ponaglenie czy wezwanie do zapłaty z powodu nieterminowej spłaty zobowiązania.
Co wpływa na koszty faktoringu
Koszty umowy faktoringowej determinuje przede wszystkim jej rodzaj. Najdroższe są usługi faktoringu pełnego oraz niejawnego, gdzie ryzyko całkowite bierze na siebie faktor (instytucja finansująca).
Innym czynnikiem wpływającym na koszty faktoringu jest wysokość limitów wierzytelności, które wyznaczają odpowiedzialność faktora.
Przy kalkulacji kosztów usługi należy też uwzględnić wysokość prowizji, która stanowi wynagrodzenie faktora oraz odsetek z tytułu zaliczki udzielonej na poczet przyszłej zapłaty. Do naliczania odsetek stosuje się dzienną stawkę WIBOR.
W przypadku faktoringu niepełnego prowizja mieści się w przedziale 3-7 proc. Natomiast w przypadku faktoringu pełnego jest negocjowana indywidualnie.
– Bankowe oraz pozabankowe instytucje świadczące usługi faktoringu przed zawarciem umowy dokonują jej indywidualnej wyceny, biorąc pod uwagę rodzaj i zakres faktoringu oraz inne warunki współpracy z faktorantem – tłumaczy ekspert z Bibby Financial Services.
Bibby Financial Services
